چه تصوری باید از غضب تو داشته باشم ؟
از ورای تشر های گاه بی گاه آیه هایت ،
از ورای وعده های عذاب سفیرانت ،
ازلابه لای بلاهای زمین و آسمانت ،
...
چرا من باور نمیکنم غضب تورا ؟
البته هیچ گاه اخم های مادرم را هم باور نکردم.
دست محبتت برای من رو شده ...
سیلی هایت را برای کسی نگه دار ، که شعور درک اخم تو را داشته باشد .
من جز به انتظار نوازش ، نمی میرم.
سلام پپلی خیلی قشنگ بود از همه باحالتر یه خط مانده به آخر
سلام.وقتی با گرز اتشین تو سرتون زدن و وقتی سرب داغ تو سوراخ دماغتون کردن می فهمی.نوازش موازش یعنی چی
من جز به انتظار نوازش نمیمیرم...
یا ارحم الراحمین
غضب چرا؟ خداوند سراسر مهربانی است.