عزیز من !
تو ریسمانِ تسبیحِ شادی های من بوده ای و هستی.
بی تو ،
لحظاتی هستم ،بی اتصال.
لحظاتی سرگردان وغلطان در زیر دست و پای افکار بی ملاحظه قرنها سعی و خطای انسانیت غرق نسیان .
حبل محبت تو،
گره میزند استعدادهای مروارید گونه کوچک مرا .
تو ریسمان لحظات منی.
شاد باشند یا غمگین.
همه با هم« تسبیح » تواند.
شاد باشند یا غمگین...
شما که اینقدر خوب و زیبا مینویسی، بهتر نیست از واژه های عربی کمتر استفاده کنی؟ "حبل"
این شعرتون رو تقدیم میکنم به عشق اول و اخرم نازنین